💐🌟سؤال صد و بیست و چهارم:مکر گناهکاران بزرگ از منظر خداوند متعال چگونه است؟!!🌟💐

💐🌟بسم‌الله الرحمن الرحیم🌟💐

«وَكَذَٰلِكَ جَعَلْنَا فِي كُلِّ قَرْيَةٍ أَكَابِرَ مُجْرِمِيهَا لِيَمْكُرُوا فِيهَا ۖ وَمَا يَمْكُرُونَ إِلَّا بِأَنْفُسِهِمْ وَمَا يَشْعُرُونَ» که به فارسی چنین ترجمه می‌شود: «و این‌گونه در هر شهری، بزرگان گناهکارش را [به عنوان سران مفسد] قرار دادیم تا در آن [شهر] مکر کنند، و [لى] جز با خودشان مکر نمى‌کنند و نمى‌فهمند.»

توضیح آیه:

  • وَكَذَٰلِكَ: این‌گونه، و به همین ترتیب.
  • جَعَلْنَا: قرار دادیم.
  • فِي كُلِّ قَرْيَةٍ: در هر شهر و آبادی.
  • أَكَابِرَ مُجْرِمِيهَا: بزرگان گناهکارش.
  • لِيَمْكُرُوا فِيهَا: تا در آن مکر کنند.
  • وَمَا يَمْكُرُونَ إِلَّا بِأَنْفُسِهِمْ: و مکر نمی‌کنند مگر به خودشان.
  • وَمَا يَشْعُرُونَ: و نمی‌فهمند.

مفهوم آیه:

خداوند متعال در این آیه می‌فرماید که در هر شهر و آبادی، افرادی را به عنوان بزرگان گناهکار و مفسد قرار می‌دهد تا با مکر و حیله، مردم را گمراه کنند. اما در واقع، این مکرها و حیله‌ها به خودشان باز می‌گردد و به ضرر خودشان تمام می‌شود، بدون اینکه خودشان متوجه باشند. به عبارت دیگر، خداوند به این افراد فرصت می‌دهد تا مکر و حیله کنند، اما این مکرها در نهایت به خودشان برمی‌گردد و ضرر و زیانش به خودشان می‌رسد.